donderdag 30 mei 2013

Avond4daagse

Vorig jaar heeft de oudste een avond meegelopen, om te kijken of hij het leuk vond. We liepen toen de laatste avond, met fanfares, bloemen en heel veel schoolgenootjes die mijn toen 4 jarige kende en op het laatst een medaille, een 1 dags medaille. Nou dat wilde hij wel elk jaar! Dus toen dit jaar de inschrijving mee gegeven werd, stond hij te springen, jaaaah en dit jaar 4 dagen lopen, want dan krijg je een echte medaille! Kleine broer stond enthousiast mee te springen en wilde natuurlijk ook 4 dagen, want hij wilde ook wel een echte medaille. Omdat we vaak in de vakantie lopen en dan ook best een paar kilometer, hebben we er vertrouwen in dat het wel gaat lukken met onze 4 en 5 jarige jongens.
Dus afgelopen maandag was het eindelijk zo ver, rugzakjes gevuld, want je zou toch tijdens die 5km dorst of trek krijgen, schoolshirtjes weer uit een doos gevist en vol enthousiasme begonnen we aan de eerste avond. 
En ook Trean mocht mee, in de draagdoek, op de rug van mamma.
De eerste avond ging stuiterend, rennen van vriendje naar vriendje. Bij de een even kletsen, met de ander een stukje zingend oplopen en samen snoepjes eten (hmm heb ik die rugzakjes gevuld met een pakje sap, wat water en een appel en gedroogd fruit...)
De tweede avond vonden ze al wat zwaarder. Tvåan ging wat meer slenteren en we hebben die avond vooral als gezinnetje samen gelopen en gelukkig net als gisteravond mooi weer!
De derde avond mochten we vlakbij huis starten en liepen we eigenlijk het eerste stuk recht weer op ons huis af. We liepen langs de achterburen die allemaal enthousiast begroet werden en we werden natuurlijk aangemoedigd door onze buren. Het rondje viel reuze mee, ik had van horen zeggen dat dit de langste route zou zijn van de 4 dagen.
De laatste dag, was eerst lang wachten, want vanavond starten ze 90 minuten later dan de andere avonden, wat hier in huis zorgde voor rond stuiterende kinders die om de minuut kwamen vragen of we al weg konden om te gaan lopen.
Na lang wachten was het dan zo ver, tijd voor het wandelfeest, met een fanfare voor ons, nog veel meer vriendjes en vriendinnetjes die een dagje mee gingen lopen, juffen en meesters langs de weg met bloemen. Door het ziekenhuis gelopen en daar kregen we een ijsje en voor ze het wisten waren we al bij het medaille uitreik punt aangekomen.
Ik ben super trots op mijn bikkels, die amper gezeurd hebben tijdens het lopen, heel goed bij ons zijn gebleven en alle dagen met plezier gelopen te hebben! En op ons meiske dat met veel plezier 4 avonden op de rug heeft gehangen en zo mee kon genieten van de gezelligheid

zaterdag 25 mei 2013

schatstenen

Schatstenen, gemaakt van zoutdeeg, zand en koffieprut waarin je kleine schatten kan verstoppen:

koffiedik
  • 250 ml koffiedik
  • 250 ml meel
  • 125 ml zout
  • 50 ml zand
  • ca 200 ml water
Mix de droge ingredienten en voeg het water beetje bij beetje toe tot je een stevige klei hebt. Stukje deeg, schat erop, nog wat deeg en zo vorm je een steen, die in 3 of 4 dagen droogt of de snellere methode: 30 minuten in de oven op 150 c en een dag drogen, zodat de korst hard kan worden.
(de maten zijn in ml, omdat ik dan makkelijk kan scheppen met mijn 50ml maatje: 5x koffie, 5x meel enz.)

Ik heb in mijn schatstenen knikkers gestopt 
 Nog even drogen en dan zijn ze klaar :) 

maandag 20 mei 2013

Dino-eiland

Nadat ze de ravage op hun kamer hadden opgeruimd, mochten ze beneden komen, waar ik dit al had klaargezet, we gaan aan de slag met papier-maché en het moet een dino-eiland worden.

De kinders zijn op zoek gegaan naar materialen die we konden gebruiken: een hoog koekblik (van de jodenkoeken) voor de vulkaan, een doosje om een grot mee te maken en een plastic bakje voor het meer. 

Als eerste hebben we de vuilniszak vastgemaakt op de tafel, zodat het tafelblad ooit weer gebruikt kan worden, daarna de doosjes op de vuilniszak vastgezet met wat schilderstape. Ondertussen hebben de kinders de kranten in repen gescheurd, of een poging gedaan tot een reep scheuren. Van te voren had ik al 3 liter behang plaksel gemaakt, want dat moest 20 minuten rusten voor het klaar was, (wat trouwens rap op was en ik nogmaals 3 liter heb gemaakt).
En daarna was het tijd om lekker te gaan kliederen, met kranten en behang plaksel proppen gemaakt de grote vormen te maken, zoals de vulkaan en daarna met stroken het afgemaakt. Tvåan vond het maar vies dat papier-maché, hij hield niet zo van die vieze plakkerige handen en dat terwijl hij normaal gesproken juist van modder en slijm houdt. Natuurlijk zaten ze na een tijdje helemaal onder en dan moesten ze natuurlijk opeens allemaal plassen, dus met kranten onder de voeten geplakt naar de wc, uiteindelijk toen het eiland klaar was viel de troep enorm mee. Ze hebben bijna niet buiten het zeil gelopen of gemorst en na een lekkere douchebeurt waren we allemaal weer plakvrij. 

Nu is het wachten tot het eiland droog is:





Als het eiland droog is gaan we hem verven en ik heb mijn broer, die heeft geholpen met vele carnavalswagens, gevraagd hoe ik hem moet afwerken: blanke lak, 2 lagen.

To be continued...
 
 
3 juni 2013,
 
Het dino-eiland is dankzij het zonnetje nu eindelijk helemaal droog, dus tijd om geschilderd te worden.
Er kwam vandaag een vriendje van Tvåan spelen, die ook heel goed geholpen heeft. Voor ze met z'n vieren aan de slag gingen met kwasten en plakaatverf was er overleg: de vulkaan moet rood, het water blauw, hier komt een woestijn die geel wordt en in het midden de groene vallei.

woensdag 15 mei 2013

Knuffel kwijt

Mijn schoonouders wonen in Zweden en daar rijden we een aantal keer per jaar naar toe. We hebben ondertussen de domdom niet meer nodig om de weg te vinden en ook de vaste rust plekken beginnen te vormen. De kinders weten dat het een lange reis is en vermaken zich prima op de achterbank.

De laatste keer ging ook weer alles soepeltjes. Op tijd van huis vertrokken, niets vergeten en lekker rijden. Tussen Bremen en Hamburg hadden we een plaspauze en daarna op naar de boot Puttgarden - Rødby, we kwamen aanrijden en hop meteen op de boot, het gaat lekker vandaag! De kinders vragen of ze hun knuffels mee naar boven mogen nemen en dan is er paniek, waar is schaap? Schapie, waar ben je? Zoeken onder de dekens, tussen de stoelen, in de achterbak, nergens een schaap te bekennen. Ettan had schaap zeker te weten mee, ik heb op knuffels gecontroleerd toen we weg reden van huis.


Ettan herinnert zich dat hij schaap mee had naar het toilet, zou hij daar nog liggen? Ik word misselijk en verdrietig van de gedachte dat we schaap kwijt zijn. Zelf ben ik vroeger mijn Nijn kwijt geraakt en elke vervangend knuffeldier wat ik daarna heb gehad kon mijn Nijn niet vervangen. Oh waarom heb ik nou niet onze contactgegevens op schaap gemaakt? Kokijn van Trean en alle doekjes van Tvåan hebben dat allemaal wel, waarom heb ik dat niet gedaan bij schaap?
Gelukkig kan mijn moeder, die ik inmiddels op de hoogte heb gesteld via sms van deze knuffelramp, wel helder nadenken en vraagt of we de tankbon nog hebben en of daar het telefoonnummer op staat. Dank mam, ja dat staat er, mijn man probeert in zijn beste Duits de tankbediende uit te leggen dat onze zoon zijn schaap is vergeten bij de toiletten, die gaat kijken en gelukkig, schaap lag daar, ze bewaart hem veilig tot we schaap op de terugweg kunnen ophalen.

Op de terugweg kon ik niet wachten tot we eindelijk bij dat tankstation zijn en daar aangekomen probeer ik met mijn beetje Duits duidelijk te maken dat ik schaap kom ophalen. De mevrouw snapt me meteen en haalt van achter schaap op, een zucht van opluchting gaat door me heen, we hebben schaap weer. Ik bedank de mevrouw super veel keer en ren weer naar de auto.
Ettan ligt nog te slapen en ik stop schaap tussen zijn handjes en ik kijk toe hoe zijn handen automatisch schaap beginnen te knuffelen, alsof hij nooit weg is geweest. Net na het wegrijden ontwaakt Ettan, hij knuffelt zijn schaap, geeft hem een kus en strekt zich uit, zoals hij altijd doet. Zijn lijf bevriest voor een seconde en met grote ogen kijkt hij naar zijn schoot, waar schaap met open armen ligt. Ettan heeft schaap niet meer losgelaten tot schaap weer veilig in zijn eigen bed lag!

zondag 12 mei 2013

Mijn eigen kiwiplant kweken

na een tweet van @balkongroenten: "Kiwizaadjes drogen, maandje in de koelkast, zaaien,plantje...voila! Of koop een mini kiwi plant beter bestand tegen NL klimaat..."
Heb ik bij mijn buurvrouw wat kiwi's gekregen uit de tuin van haar ouders. En zoals de tweet me al vertelde heb ik de zaadjes uit de kiwi gehaald, oei wat een klus, dat had ik wat makkelijker ingeschat, maar het zijn glibberige kleine dingen die zaadjes. Daarna gedroogd in een koffiefilterzakje en een maand in de koelkast gelegd. Half april heb ik ze in mijn kweekkasje gezaaid. Het is nu ondertussen al half mei en ik nu heb echte mini kiwiplantjes:

dinsdag 7 mei 2013

Buiten de weg vinden

Fantastisch stadsspel hebben ze in Zweden, Hittaut.nu: checkpoints zoeken. ze hebben flink veel checkpoints in en rondom de stad "verstopt". Op een kaart staan rode en blauwe rondjes die aangeven dat in dat rondje een checkpoint kan vinden en in de lijst kun je een aanwijzing lezen waar het checkpoint zich bevind, zoals een winkelruit, bij een steen, een hek, lantaarnpaal enz. Aangekomen op de plek van de kaart ga je op zoek naar het checkpoint en met de aanwijzing is hij meestel wel goed te vinden.
En als je er op let zie je overal mensen met de checkpointkaart lopen.
Vooral in het bos toen we op zoek waren naar een moeilijk te vinden checkpoint, was het haast een geheime opdracht, je wilt immers zelf het paaltje vinden en je gunt een ander ook de lol van het zelf vinden. Het is spannend, je bekijkt de stad op een andere manier en je komt zo ook op plekken waar je anders niet zo snel zou komen.

Uitleg hoe het werkt in het SE en EN:

 
Links de plattegrond met de rode en blauwe rondjes die aangeven waar de paaltjes te vinden zijn.
Rechts een lijst met hoe makkelijk ze te vinden zijn, een aanwijzing waar het paatje bij staat/ aan vast zit en plek om de gevonden letters op te schrijven.
 
En zo kun je de checkpoints tegen komen:
(ik heb de letters vervaagd, mocht er een zweed mijn blog bezoeken ;))
in een winkelruit
 
Verstopt in een kunstwerk:
Of aan een lantaartpaal 
 

donderdag 2 mei 2013

Grote dozen

Mijn man zei zojuist: "we moeten vaker naar de Ikea!"
 
Ik krijg mijn man met tegenzin, en alleen met een gerichte opdracht de Ikea in,. Trouwens dat geld voor alle winkels, het liefst laat hij het aan mij over.
Nou was hij vandaag niet heel enthousiast over het bezoek, wat zonder mopperen is verlopen, maar de opmerking sloeg vooral op dat we nu weer een grote doos in huis hebben:
 
Met z'n allen zitten we straten, huizen, draak en strijdende ridders enz te tekenen
 
 
 
Grote dozen zijn ook tof. We hebben er al eens een speelhuis van gemaakt waar ze in konden spelen, een winkeltje, een poppenhuis, een robot en weet ik wat allemaal meer. Grote dozen het liefst zo effen mogelijk, gewoon kartonbruin en dan zelf met potloden en een schaar aan de slag.
 
 

Edit: een paar uur verder ziet hij er zo uit:
Vaders tekent draken en de kinders tekenen snel ridders om hem te verslaan