Avond4daagse

Vorig jaar heeft de oudste een avond meegelopen, om te kijken of hij het leuk vond. We liepen toen de laatste avond, met fanfares, bloemen en heel veel schoolgenootjes die mijn toen 4 jarige kende en op het laatst een medaille, een 1 dags medaille. Nou dat wilde hij wel elk jaar! Dus toen dit jaar de inschrijving mee gegeven werd, stond hij te springen, jaaaah en dit jaar 4 dagen lopen, want dan krijg je een echte medaille! Kleine broer stond enthousiast mee te springen en wilde natuurlijk ook 4 dagen, want hij wilde ook wel een echte medaille. Omdat we vaak in de vakantie lopen en dan ook best een paar kilometer, hebben we er vertrouwen in dat het wel gaat lukken met onze 4 en 5 jarige jongens.
Dus afgelopen maandag was het eindelijk zo ver, rugzakjes gevuld, want je zou toch tijdens die 5km dorst of trek krijgen, schoolshirtjes weer uit een doos gevist en vol enthousiasme begonnen we aan de eerste avond. 

En ook Trean mocht mee, in de draagdoek, op de rug van mamma.
De eerste avond ging stuiterend, rennen van vriendje naar vriendje. Bij de een even kletsen, met de ander een stukje zingend oplopen en samen snoepjes eten (hmm heb ik die rugzakjes gevuld met een pakje sap, wat water en een appel en gedroogd fruit...)
De tweede avond vonden ze al wat zwaarder. Tvåan ging wat meer slenteren en we hebben die avond vooral als gezinnetje samen gelopen en gelukkig net als gisteravond mooi weer!
De derde avond mochten we vlakbij huis starten en liepen we eigenlijk het eerste stuk recht weer op ons huis af. We liepen langs de achterburen die allemaal enthousiast begroet werden en we werden natuurlijk aangemoedigd door onze buren. Het rondje viel reuze mee, ik had van horen zeggen dat dit de langste route zou zijn van de 4 dagen.
De laatste dag, was eerst lang wachten, want vanavond starten ze 90 minuten later dan de andere avonden, wat hier in huis zorgde voor rond stuiterende kinders die om de minuut kwamen vragen of we al weg konden om te gaan lopen.
Na lang wachten was het dan zo ver, tijd voor het wandelfeest, met een fanfare voor ons, nog veel meer vriendjes en vriendinnetjes die een dagje mee gingen lopen, juffen en meesters langs de weg met bloemen. Door het ziekenhuis gelopen en daar kregen we een ijsje en voor ze het wisten waren we al bij het medaille uitreik punt aangekomen.

 

Ik ben super trots op mijn bikkels, die amper gezeurd hebben tijdens het lopen, heel goed bij ons zijn gebleven en alle dagen met plezier gelopen te hebben! En op ons meiske dat met veel plezier 4 avonden op de rug heeft gehangen en zo mee kon genieten van de gezelligheid