Dat wordt handen uit de mouwen en eerst de pan helemaal schrobben, en vandaag is de uitzondering op de regel: met zeep! Normaal maak ik de pan na het eten meteen schoon met alleen water, want zeep zorgt er voor dat de beschermlaag verdwijnt. en als ik er om denk dan zet hem daarna weer even op het vuur, beetje olie met een doekje erdoorheen.
Terug naar de klus van vandaag, na het schoonmaken met zeep de pan goed uitspelen, daarna afdrogen of de pan even verwarmen tot het vocht is verdwenen. Want net als zeep is water geen vriendjes met vet.
Ik heb mijn pan aan de binnenkant, buitenkant en de handvatten ingesmeerd met crisco (had een vriendin laatst een pot van mee bij het taartbakken en ik mocht wat hebben van haar) en de pan gaat op zijn kop een uur in de oven, zodat het te veel aan vet weg kan lopen, op 250 graden.
Als dat klaar is maak ik de pan weer met een doek schoon & droog en ga ik hem nog een keer invetten en gaat hij voor de tweede keer in de, net als de eerste keer en dan is mijn pan klaar.
En terwijl ik hier aan het opschrijven ben, zit ik opeens verbaasd te denken: ik ruik een openhaard, wat gek, niemand hier heeft een openhaard...
Oh donders, mijn gietijzeren wok heeft houten handvaten, oh nee, oh nee...
(ik heb mijn andere gietijzeren pan al meerdere keren ingebrand, want tja soms wassen de kabouters hem per ongeluk met zeep af, maar dit was de eerste keer mijn wok)
Na het brandalarm weer uit te hebben gezet bekijk ik de schade, gelukkig alleen een beetje zwart geblakerd en ze zijn niet stuk, gelukkig.
Na deze klus de pan meteen weer gebruikt om een lekkere noodle maaltijd te maken, mjam
Geen opmerkingen:
Een reactie posten